Jesteś ciekaw jakie i ile jest kolorów bursztynu?
Naturalny, niezwietrzały bursztyn jest barwy jasnożółtej lub miodowo-żółtej. Taka bowiem była prawdopodobnie świeża żywica. Ciemniejsze tony bursztynu, aż do koloru mocnej herbaty, powstały później jako rezultat utlenienia bursztynu wystawionego na działanie tlenu w powietrzu. Im dłuższe to działanie, tym kolor ciemniejszy. 
Ponieważ powierzchnia bryłki ma największy kontakt z tlenem, ona to właśnie ciemnieje najszybciej. Stąd często bryłka bursztynu jest jasna w środku, a z zewnątrz pokryta ciemną "korą", szorstką, spękaną i kruchą, a w wyniku tzw. witryfikacji, czyli częściowej krystalizacji spowodowanej światłem i utratą wody. Oba te procesy, utlenianie i witryfikacja postępuje dość szybko: biżuteria z XIX wieku często jest już ciemnobrązowa.
Bursztynowe przedmioty sztuki rzymskiej są obecnie częściowo już zwietrzałe i utraciły swe kontury. Neolityczne paciorki, wydobyte z ziemi i pozbawione jej ochrony, są dziś najczęściej kruche, popękane i nieprzejrzyste - a wszak przed tysiącami lat zostały zauważone i zebrane ze względu na ich piękno.
Bursztyn jest nieprzejrzysty wtedy, gdy w jego wnętrzu występują miliony drobniutkich pęcherzyków gazu. Najprawdopodobniej są one pozostałością po wodzie, która kiedyś stanowiła integralną część niektórych porcji wypływającej żywicy. Woda potem stopniowo wyparowała tworząc pęcherzyki, które zostały uwięzione w bursztynie na stałe. W półprzejrzystym bursztynie (odmiana z chmurką) pęcherzyki te mają średnicę 0,02 mm i jest ich około 600 na 1mm2 oszlifowanej powierzchni. W białym bursztynie piankowym (kościaku) pęcherzyki są najdrobniejsze - 0,004-0,0008 mm średnicy i jest ich najwięcej - 900 000 na 1 mm2.
Oliwkowozielony kolor jest spowodowany cząstkami organicznymi, które utkwiły w żywicy, oraz reakcjami ich częściowego rozkładu. Kolor ten jest dość często spotykany. Za to kolor niebieskawy jest bardzo rzadki. Schlee, niemiecki geolog i światowy autorytet w sprawach bursztynu, twierdzi, że niebieski odcień powstaje, gdy przez cienką warstewkę mlecznobiałego bursztynu przeświecają jakieś ciemne cząstki, np. drobiny pirytu (siarczku żelaza FeS2), który dostał się w postaci roztworu w spękania bursztynu spoczywającego na dnie morza i tam z czasem wykrystalizował.
Bywa, że piryt tworzy w bursztynie wzór w postaci czarnej siateczki. Dużo rzadziej zdarzają się okrągłe, spore kulki pirytowe, które wyglądają zupełnie jak śrut. W jubilerstwie często spotyka jest również biżuteria z bursztynem w kolorze zielonym, cytrynowym, wiśniowym, mlecznym, multikolorowym.
Przeczytaj również: Tajemniczy skład chemiczny bursztynu
Poznaj naszą ofertę biżuterii z bursztynem w różnych kolorach
