Przez większość ludzi bursztyn postrzegany jest wyłącznie jako biżuteria i kamień ozdobny. Od wieków służy jednak również do celów leczniczych i religijnych - jako kadzidło, ezoteryczny uzdrawiający i chroniący kamień itp.). Z kolei dla paleontologów i geologów szczególnie interesujący jest bursztyn zawierający inkluzje, które pozwalają na wgląd w życie świata minionych epok, szczególnie trzeciorzędu.
A jak przedstawiono historię bursztynu w mitologii?
Jak grecki poeta Owidiusz (43 p.n.e do ok. 17 n.e.) w swoich “Metamorfozach” donosił, Phaeton, syn boga słońca Heliosa i nimfy morza Clymene, dopuszczony został do kierowania po niebie słonecznym rydwanem. Ogniste konie, czując niedoświadczone ręce woźnicy, poniosły go. Phaeton stracił kontrolę nad wozem i tak blisko zbliżył się do Ziemi, że ją zapalił. Aby uratować świat od zagłady, Zeus cisnął piorunem w młodego kierowcę, który wpadł do rzeki Erydan
Siostry Phaetona Heliady opłakiwały jego śmierć, przeklinając bogów za co zostały zmienione w topole. Ich łzy zamieniały się w bursztyn, który do morze wypłukuje na plaże.
Ludzie z nad Morza Północnego i Bałtyku, już od paleolitu używali bursztynu jako ozdoby. Był on również przedmiotem kultu, który w starożytności – jako „złoto Północy”/ elektron (kamień słońca)/ glaesum (przezroczysty)/ succinum (skamieniały sok) – był sprzedawany aż do rejonów Morza Śródziemnego i do Egiptu.
Dzisiejsze określenie bursztyn pochodzi od słowa wczesno-niemieckiego Börnstein palący się kamień.
Poznaj naszą ofertę pięknej biżuterii z bursztynem
Przeczytaj również Skąd pochodzi bursztyn bałtycki?
